Afgelopen zondag moest onze selectie, net als vele wedstrijden voordien, onverrichter zake huiswaarts keren. Een 5-1 nederlaag tegen het hooggeplaatste Haaglandia was de zoveelste nederlaag in deze betreurenswaardige competitie.

Betreurenswaardig in menig opzicht.

Te beginnen met een leegloop aan spelers al ver voordat de competitie is begonnen.

Het continue achter de feiten aanlopen gedurende deze competitie.

Het steeds weer valse hoop hebben op betere resultaten en die slechts twee keer uitmonden in positieve zin.

Wat ons rest is de volgende tekst op de Quick-site:

Valt komende zondag al het doek voor het eerste elftal van Quick'20? Bij een nieuwe nederlaag is de gang naar de hoofdklasse een feit. De degradatie zal in elk geval niet tot flinke tranen leiden, iedereen heeft het immers zien aankomen.

Immers: na het vertrek van bepalende en ervaren voetballers was al op voorhand duidelijk dat Quick'20 een loodzwaar seizoen tegemoet zou gaan. En dat bleek ook: na 24 duels heeft Quick'20 slechts acht punten achter de naam staan: twee overwinningen en twee gelijke spelen. Een ding is zeker: vooral de stunt tegen rivaal HSC'21 pakken ze ons niet meer af, dat was genieten in het kwadraat. Maar inmiddels is Quick'20 terug in de realiteit en kan het doek dus komende zondag vallen. Tegenstander is UNA, dat zelf trouwens ook op een degradatieplek staat, maar al wel 23 punten heeft geboekt. Maar wie weet zit er toch nog wel weer een overwinning in voor Quick'20.

Voor spelers, trainers en allen die bij deze selectie betrokken waren, deze verdienen alle lof.

Zij hebben week in week uit een nimmer aflatende positieve invloed willen uitoefenen op de spelersgroep om de negatieve spiraal te doen stoppen en daarmee het uitzicht op betere resultaten te bewerkstelligen. Het mocht niet zo zijn.

Deze competitie zal voor Quick’s vlaggenschip uitgaan als de bekende nachtkaars.

Maar met het spreekwoord in het achterhoofd: dat het eerst slechter moet gaan voordat het beter wordt, hopen we, met het terugkomen van spelers op het oude nest en het inpassen van eigen jeugd, in de nabije toekomst weliswaar niet op het hoogste niveau maar wel succesvoller en prestatiever te kunnen acteren op het toekomstige niveau.  

Afgelopen zondag moest onze gehavende selectie overduidelijk de meerdere erkennen in de huidige koploper van de zondag Topklasse, Achilles’29.

Verliezen van de koploper is geen schande en zeker niet als je al niet met je sterkste team aan een wedstrijd kunt beginnen. En als in aanloop naar de wedstrijd ook nog een vaste waarde in je ploeg wegens ziekte thuis moet blijven dan wordt het eigenlijk al dweilen met de kraan open voordat de strijd is begonnen.

Dat het uiteindelijk nog maar 4-0 in het voordeel van Achilles’29 is geworden, is natuurlijk geen uitslag om trots op te zijn.

Maar gezien de stand op de ranglijst, het competitieverloop met 2 overwinningen en even zoveel gelijke spelen mocht je tegen deze tegenstander ook geen wonderen verwachten.

De hoop dat er een ommekeer na de gewonnen wedstrijd  tegen HSC’21 zou komen, zijn door bovenstaande vermeldingen en het feit dat je tegen de koploper speelt, voor de wedstrijd al bijna teniet gedaan.

En vanmiddag dan Argon als tegenstander, net als Quick’20 ook degradatiekandidaat.

Met dit verschil dat Quick’20 aan een zekerheid grenzende waarschijnlijkheid wel degradeert en dat Argon alleen de kandidatuur op zak heeft.

Onze tegenstander zal in ieder geval vanmiddag alles in het werk stellen om haar positie op de ranglijst een beter aanzien te geven dan de huidige plaats boven Quick’20. Weliswaar met een puntentotaal van 19, maar toch.

Voor Quick’20 is het zaak om iedere week opnieuw in een goede harmonie en met een positieve instelling haar tegenstander tegemoet te treden.

Vanmiddag dus de confrontatie tegen de huidige voorlaatste in de Topklasse.

Quick’20 zit momenteel al in de positie dat de blik al gericht wordt op het volgende seizoen in de hoofdklasse.

Voor onze tegenstander Argon zal  deze wedstrijd één van de nog komende cruciale ontmoetingen worden waarin gestreden gaat worden om lijfsbehoud in de Topklasse.

Wij wensen u als toeschouwer in ieder geval een prettige wedstrijd.

Afgelopen zondag heeft Quick'20 op bezoek bij WKE een forse nederlaag moeten slikken. Het werd liefst 5-1 voor WKE.

In de eerste helft kon onze selectie lang gelijke tred houden met WKE. In de laatste vijf minuten voor rust kon de thuisploeg het verschil maken met twee doelpunten.

Persoonlijke fouten waren hier, net als in eerdere wedstrijden debet aan.

Na de thee liep WKE verder uit. Aanvoerder Wouter Weusthof redde een kleine tien minuten voor tijd bij een 4-0 stand de eer voor Quick’20.

HSC’21 onze tegenstander deze middag is momenteel met haar 5e plaats op de ranglijst een goede middenmoter en zal zich gedurende deze competitie geen zorgen behoeven te maken op de uiteindelijke eindstand.

Vorige week zondag wist HSC’21 een 0-2 achterstand tegen het Amsterdamse AFC nog voor het eindsignaal nog knap om te buigen tot een 2-2 remise.

De doelman van AFC zorgde er met een paar knappe reddingen voor dat de gasten uit Amsterdam niet met lege handen naar huis gingen.

Mede hierdoor heeft HSC’21 al wel haar 9^e gelijke spel weten te behalen en naast een 8-tal overwinningen al wel een vaste waarde in deze zondag Topklasse.

Ook een lichtpuntje voor Quick’20 in deze competitie was de uitwedstrijd tegen HSC’21 van ons vlaggenschip op zaterdagavond 1 oktober om 20.00 uur van het vorig jaar.

In Haaksbergen begon onze selectie voortvarend aan de confrontatie met haar opponent.

Goed spel en een tweetal doelpunten zorgden er voor dat Quick’20 op een verdiende 2-0 voorsprong kwam. Vriend en vijand waren het eens dat Quick’20 op dat moment het betere van het spel had. Maar nadat er een half uur was gespeeld was het HSC’21 dat de regie overnam en voor de pauze was het de gastheren gelukt om naast Quick’20 te komen. Een derde tegengoal na rust bracht HSC’21 de eindzege 3-2.

Tot op de dag vandaag 1 winstpartij (WKE) een tweetal remises (Hilversum en EVV) en daarmee is tot op heden de koek op.

Daarmee heeft ons vlaggenschip in dit stadium van de competitie haar strijd in de Zondag Topklasse vermoedelijk al wel verloren maar met hopelijk nog een paar individuele succesjes zal onze selectie aan deze competitie enige lichtpuntjes kunnen toevoegen.

                           Wintermasters prima voorbereiding tweede seizoenshelft

Behalve de profs bereiden ook steeds meer amateurclubs zich in warmere oorden voor op de tweede seizoenshelft. De eerste selectie van Quick’20 zoekt het traditiegetrouw dichter bij huis. Voor alweer de zesde keer stond zondag 8 januari de Black and White Wintermasters op het programma.

In de tennishal van Quick lieten de spelers en trainers van de eerste selectie zien ook met de racket goed overweg te kunnen. Hoewel nog met de oefenwedstrijd ’s morgens tegen Rohda in Raalte (1-0 winst) in de benen, werd fanatiek gestreden om de hoofdprijs. Die ging uiteindelijk naar Laurens Ensink en Bas Damink (zie foto). Ze wonnen de
spannende finale van Leon Lammers en Bert Hellegers, bestuurslid van Black and White.

Hij was niet de enige vertegenwoordiger van de supportersclub die goed voor de dag kwam. Vicevoorzitter Ben Oude Nijhuis strandde met Wim Rouwhorst pas in de kwartfinale. Uit handen van Oude Nijhuis mochten Koen Olde Monnikhof en Hermani de Andrade de poedelprijs in ontvangst nemen.

Na afloop genoten de spelers van Quick’20 van een stamppot-buffet. Ze zien het tennistoernooi van de actieve supportersclub als een prima voorbereiding voor de komende wedstrijden. Zaterdagmiddag wacht de Oldenzaalse topklasser al thuis de krachtmeting tegen zaterdag-topklasser Excelsior uit Rijssen. Het betekent een hernieuwde kennismaking met enkele oud-spelers van Quick’20.

De organisatie van Black and White Wintermasters was in handen van de spelers Tim Damhuis, Ryan Snelders en Ron Naafs. Voor de overige foto's van deze Wintermasters verwijs ik naar de button FOTO GALLERY.